Ons heilige lijf leren eren

Net als jij heb ik mijn hele leven gedacht en gevoeld dat mijn lichaam er niet zo uit zou moeten zien. Dat het er anders uit had moeten zien, net iets anders, net wat strakker of wat groter of wat kleiner. Net wat beter, in ieder geval anders.

Net als jij heb ik nooit geleerd dat ik mijn lijf mogen aanraken, dat ik het mag liefhebben en eren. Ik heb nooit geleerd dat mijn lijf energetisch en heel wijs is, en dat als ik leer luisteren… het mij enorm veel kan vertellen. 

Niemand vertelde mij tijdens mijn jeugd dat ik genot mag ervaren, dat emoties door me heen mogen stromen en dat niets daarvan goed of slecht is.

Niemand bracht mij bij dat ik mijn lijf niet hoef te verwaarlozen of te negeren, maar dat ik er mee mag spelen, haar mag onderzoeken en van haar mag leren.

Net als jij heb ik mijn lijf afgekeurd, het verafschuwd en afgewezen. Ik heb het niet liefdevol aangeraakt of vastgehouden. Ik heb het niet geëerd en gerespecteerd. Ik heb het niet gevoeld, van binnen uit, en geluisterd naar wat ze écht nodig had.

In plaats daarvan stopte ik er vooral van alles in, met de focus op hoe het eruit zag. Ook met het idee dat het allemaal wel goed zou komen. En het KWAM ook goed, want mijn lijf is zo sterk, mijn lijf is een fucking power house.